การเดินทางแต่ละครั้งให้อะไรกับเราบ้าง?
หลายครั้งการเดินทางพาเราออกไปไกลมากกว่าแค่ไปเที่ยว วิวทิวทัศน์รอบตัวเป็นมากกว่าภาพถ่ายสวยๆ แต่เป็นอารมณ์ที่ยังคงค้างอยู่ในความทรงจำ ตั้งแต่เราเห็นภพโพสต์เซ็ตภาพเกาะฮอกไกโดที่เพิ่งไปมาครั้งล่าสุด เราก็เชื่อว่าภพเป็นหนึ่งในอีกหลายคนที่ค้นพบอะไรบางอย่างผ่านการเดินทาง
“ความสำเร็จเป็นวิทยาศาสตร์ แต่ความสุขมันเป็นศิลปะ…”
.
ภพทิ้งท้ายคำบรรยายของเซ็ตภาพไว้แบบนี้ สั้นๆแต่ลึกเข้าไปในใจของหลายคน
เราเลยอดไม่ได้ที่จะมาแชร์ความรู้สึกอุ่นๆ นุ่มๆ ผ่านม้วนฟิล์มและตัวหนังสือของภพอีกครั้ง
มาเดินทางไปเกาะฮอกไกโดพร้อมกัน ระหว่างที่คลิกผ่านภาพและตัวหนังสือเซ็ตนี้กันนะ แล้วก็หวังว่าทุกคนจะชอบการเดินทางครั้งนี้ของภพ ไม่น้อยไปกว่าเรา
การไปเที่ยวญี่ปุ่นครั้งล่าสุดอาจจะเป็นทริปที่จำไม่รู้ลืม อาจจะไม่ใช้แค่เพราะวิวที่สวยงามของเกาะฮอกไกโดเท่านั้น แต่เป็นเพราะเหตุการณ์ต่างๆ ที่เข้ามากระทบอารมณ์ และผู้คนมากมายที่ได้พบเจอ เป็นหนึ่งอาทิตย์ที่จะหาประสบการณ์แบบนี้ไม่ได้อีกที่ไหน
ครั้งนี้เป็นการไปเที่ยวครั้งแรกที่พกกล้องฟิล์มไปแค่ตัวเดียว ทุกรูปที่ถ่ายนั้นถึงจะได้เห็นเพียงครั้งเดียวผ่านม่านชัตเตอร์แล้วบันทึกลงไปบนฟิล์ม แต่กลับจำอารมณ์ความรู้สึกในเวลานั้นได้ดี อาจเพราะเราใส่ใจกับมันจริงๆ เวลาถ่าย ถึงมันอาจจะไม่ได้สวยแต่มันบันทึกอารมณ์ได้เป็นอย่างดี
เคยอ่านเจอมาว่าเราจะโตไปพร้อมกับประสบการณ์ที่เราพบเจอ เราในอนาคตนั้นก็เกิดจากปัจจุบันที่เรากำลังรับรู้ เพราะคนเรามักตัดสินใจจากเหตุการณ์ในอดีต การไปเที่ยวครั้งนี้ก็สร้างประสบการณ์มากมาย สิ่งที่เจอตลอดอาทิตย์ทำให้คิดกับตัวเองว่าจริงๆ แล้วแก่นแท้ของชีวิตจริงๆแล้วว่างเปล่า
ความมั่นคงไม่มีจริงหรอก ถ้าเราคิดว่าอะไรมั่นคงสุดท้ายมันจะหายไป เมื่อมันหายไปแล้วความว่างเปล่านั่นแหละที่มั่นคง
ตลอดชีวิตคนเรามีหน้าที่แค่สมดุลความสุขและความสำเร็จให้พอเหมาะ เป้าหมายที่ชัดเจนจะทำให้ชีวิตมีความหมาย ทำให้เราเข้าใกล้ความสำเร็จ แต่ความสุขมันอยู่ระหว่างทางที่เราเดินไป
Get Lost With Our Friend เกิดขึ้นมา ก็เพราะว่าเราอยากเล่าเรื่องการเดินทางของเพื่อนคนอื่นรอบตัวบ้าง ยิ่งเราเดินทางมากขึ้นเท่าไหร่ เราก็ยิ่งได้พบเจอกับเพื่อนที่พูดคุยและแลกเปลี่ยนเรื่องราวแบบเดียวกันกับเรามากขึ้นเท่านั้น
มาตามดูกัน ว่าเพื่อนคนต่อไปจะเป็นใคร
แล้วมาออกเดินทางไปพร้อมกันๆ นะ